Odkrywcy Wisły

Jan Krop

Urodził się w 1940 r. w Cieszynie na Bobrku w rodzinie chłopskiej. Był nauczycielem. Początkowo pracował w Ustce, by w 1968 r. przenieść się na Śląsk Cieszyński. Objął stanowisko dyrektora Liceum Ogólnokształcącego im. Pawła Stalmacha w Wiśle. Podjął dodatkową pracę w muzealnictwie, pełniąc funkcję kierownika Muzeum Beskidzkiego w Wiśle. W ciągu 15 lat pracy w muzealnictwie zdobył stopień kustosza i stworzył pierwszy plan założenia enklawy budownictwa drewnianego. Jako jeden z inicjatorów wznowił działalność Towarzystwa Miłośników Wisły, którego był wiceprezesem w latach 1980-1983, a następnie prezesem do 1996 r. W 1983 r. z inicjatywy Towarzystwa wzniesiony został obelisk Juliana Ochorowicza według projektu Jana Hermy, a w 1989 r. ufundowano medal Juliana Ochorowicza wręczany działaczom społecznym na rzecz Wisły.

W wyniku działań m.in. Jana Kropa w latach 1984-1986 przeniesiono dawne schronisko PTTK z Przysłopia spod Baraniej Góry (zameczek myśliwski Habsburgów) do centrum miasta, ratując cenny zabytek przed całkowitym zniszczeniem. Pod jego przewodnictwem Towarzystwo Miłośników Wisły fundowało tablice pamiątkowe, m.in. w 1987 r. nadając nazwę Kaskady Rodła wodospadom na Białej Wisełce. Miejska Biblioteka Publiczna w Wiśle w 1986 r. z jego inicjatywy otrzymała imię Jana Śniegonia, a w 1990 r. tableau Juliana Ochorowicza. W 1992 r. doprowadził do opracowania i przyjęcia nowej wersji herbu Wisły. Pomnikowym dziełem, w którego powstawaniu aktywnie uczestniczył, był Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, wydawnictwo służące następnym pokoleniom miłośników regionu.